Böyle bir havada aşık olmalı insan. 

Gri, büyüsüyle düşmeli sokaklara.

Güneş, sadece yapraklara göstermeli yüzünü.

Minik rüzgarlar esmeli. Minik ve ürpertici.

Bir çay bahçesinin en köşesinde aşık olmalı insan.

Önce kaçamak bir gülümseyiş daha sonra aşk.

Önce bir gülümseyiş daha sonra aşk.

Böyle bir havada aşık olmalı insan.

Kalbi böyle atmalı; “yerimden çıkıyorum işte” diyerek.

Bir melodi olmalı arkada.

Herkesin duyduğu fakat kimsenin bilmediği bir melodi.

Olacaksa böyle olmalı aşk. 

Olunacaksa böyle bir havada olunmalı aşk.